Bir Öfkenin Sürgün Ettiği Poetika: Sarı Lâle

Özet

Çağdaş Türk şiirinde gerek imge yapısı gerekse üslup olarak İsmet Özel poetikasının en temel özelliği dinamik söz varlığıyla olaylara yaklaşmasıdır. Bu bağlamda Özel’in şiir dilini oluşturan imgelerin de anlam itibariyle sabit yerleşmişlikler içinde kontrol edilemez bir özellik gösterdiği söylenebilir. Şiirinde bu durum anlık olarak imgelerle görülürken benzeşmezlik yönü de bağımsızlığı belirgin şekilde ortaya koyar. Benzerliğe izin vermeyen ve anlam bölünmelerine karşı dirençli olan İsmet Özel poetikası; gezgin, seyyar ve sürgün bir arayışın ürünü olarak asal bir mana boyutuyla uzlaşmama ve çatışma perspektifleri açığa çıkarır. Elbette bu sürgün ve gezgin hâli, iki şekilde düşünülebilir. Birincisi şairin bireysel farkındalığının ve yaratılış özelliklerinin getirdiği mizaç; başka bir ifadeyle bu mizacın getirdiği isyan hâlinin şiir dilinde kendisine yer bulmasıdır. İkincisi ise tarih, iktidar ve toplum merkezli anlam ve eylem biçimlerinin şairin iç dünyasıyla mutlak bir uyumsuzluk hâli göstermesidir. Dolayısıyla bu makale İsmet Özel poetikasının neden kaçış, ayrılış ve terk ediş eksenli bir isyan mücadelesi verdiğinin felsefî ve ontolojik temellerini sorgulamayı amaç edinir.